Aktualności
Światowy Dzień Serca
Światowy Dzień Serca to czas, kiedy wraz z kampanią „Za głosem serca” szczególnie podkreślaliśmy wagę edukacji w zakresie znajomości charakterystycznych objawów niewydolności serca oraz jej odpowiednio wczesnej diagnozy.
Co warto wiedzieć o diagnozie niewydolności serca?
Niewydolność serca to poważny problem kardiologiczny, który często jest niezauważalny w początkowych fazach. Objawy, takie jak duszności, zmęczenie czy obrzęki nóg, mogą być mylone z innymi schorzeniami lub po prostu ignorowane.
Znasz objawy niewydolności serca?
Jakie kroki należy podjąć po diagnozie niewydolności serca? Co jest ważne w codziennym życiu, gdy serce jest obciążone chorobą?
Za głosem serca- filmy edukacyjne
Zajrzyjcie na stronę kampanii „Za głosem serca” i obejrzyjcie efekty pracy studentów WUM – laureatów konkursu organizowanego przez Boehringer Ingelheim we współpracy z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym.
Światowy Dzień Serca 2024
Dlaczego każdy z nas powinien wiedzieć czym jest, jak się objawia i jak zapobiegać niewydolności serca? Bo to jeden z najczęstszych problemów kardiologicznych Polek i Polaków.
Zwycięzcy konkursu na scenariusze filmów edukacyjnych
Dziękujemy za Wasz udział i zaangażowanie, a przede wszystkim gratulujemy autorom trzech najlepszych scenariuszy filmu edukacyjnego na temat niewydolności serca.
Podcast od serca
Letnie rekomendacje to nie tylko przypominanie o wypoczynku na świeżym powietrzu. Na pewno przyda Wam się również wiedza o tym jak zadbać o swoje serce. I tutaj polecamy audycję „Podcast od serca”.
Dlaczego nie przestrzegamy zaleceń lekarskich?
Stosowanie jakiejkolwiek terapii ustalonej w gabinecie lekarskim wiąże się z postępowaniem według szeregu zaleceń. Jedynie wtedy, gdy są one w pełni przestrzegane, spodziewać się można zamierzonego efektu. Często jednak pacjenci się im nie podporządkowują – według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest tak w wypadku aż 50%, zaś według amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA) od 30 do 50% pacjentów. Istotnymi zmiennymi okazują się rozdział na poszczególne choroby, a także na kraje, w których badania przeprowadzono. Należy jednak pamiętać, że to nie kraj ani choroba są tutaj najważniejsze.
Znaczną grupą pacjentów nieprzestrzegających zaleceń terapeutycznych stanowią osoby, które w większym lub mniejszym stopniu nie zgadzają się z opinią lekarza i proponowanym leczeniem, jednak nie zgłaszają zastrzeżeń podczas wizyty, zamiast tego podejmując samowolną decyzję o zaprzestaniu czy modyfikacji terapii. Jest to grupa pacjentów, którzy świadomie zmieniają sposób leczenia.
Innym powodem nieprzestrzegania zaleceń lekarskich jest ich niezrozumienie. W systemie, w którym czas to pieniądz, zaś lekarze często są zabiegani, brakuje czasu na zgłaszanie wątpliwości i zadawanie pytań. Wskutek tego pacjent jest niedoinformowany i stosuje terapię nieprawidłowo, nie zdając sobie z tego sprawy.
Kolejnym powodem nieprzestrzegania zaleceń lekarskich jest ich niezapamiętanie. Tutaj kluczową przyczyną także są krótki czas wizyty oraz często stosowana zawiła nomenklatura medyczna. Brakuje nawyku dokładnego notowania poleceń lekarza (począwszy od dawkowania, a na dodatkowych informacjach skończywszy), czy to przez lekarza czy przez samego pacjenta. Lekarze najczęściej nie mają na to czasu, a pacjenci – nawyku. Często też ci drudzy są bardzo zestresowani lub przytłoczeni nawałem informacji. Dobrym pomysłem jest uporządkowanie nowej wiedzy i informacji na papierze. Ta grupa pacjentów również nie przestrzega zaleceń w sposób nieświadomy.
Tutaj współpraca jednak się nie kończy. Od tego, jak prowadzona jest terapia przez pacjenta w domu, zależą jej wyniki. Pacjent, idąc na wizytę kontrolną, często skarży się na brak poprawy. Jednak siłą rzeczy nie może przyznać się do nieświadomej modyfikacji terapii lub nieprzestrzeganie zaleceń.
Inaczej jest w przypadku osób, które świadomie manipulują przebiegiem leczenia. Często powodem są w takim wypadku ich zastrzeżenia i wątpliwości. Niekiedy czynnikiem mocno wpływającym na modyfikację jest wiedza uzyskana w internecie na różnych, często nierzetelnych stronach czy forach internetowych. Niestety pacjent taki, pojawiając się w gabinecie lekarskim po raz kolejny, nie informuje lekarza o tym, co robił, a czego nie oraz jakich modyfikacji dokonał. Często też nie mówi lekarzowi, jakie dodatkowe terapie stosował we własnym zakresie – także równolegle z ustalonym leczeniem. Za najczęstszy powód nieprzyznawania się lekarzowi do tych rzeczy należy uznać niewiedzę pacjenta co do możliwych skutków zatajenia swojego postępowania. W takim przypadku niedoinformowanie pacjenta powoduje niedoinformowanie lekarza. Niestety tworzy to błędne koło, z którego uda się wyjść jedynie wtedy, gdy zostanie wdrożona odpowiednia edukacja skupiona na wykształcanie właściwych nawyków.
Elwira Smoleńska
Członkini Zarządu Fundacji
Obywatele Zdrowo Zaangażowani
Zdjęcie: stevepb via Pixabay.com
(licencja CC0 – Domena Publiczna).
Jeśli podzielasz nasze wartości i wierzysz w naszą misję, napisz na adres:
