[Blog #90] Wegetarianizm – za czy przeciw?

zz_post_20191220bmgr Aleksandra Kielan – Dyrektor Biura Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, doktorantka w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

W Polsce już ponad milion osób zrezygnowała ze spożywania mięsa, a notowany jest stały wzrost zainteresowania tym modelem żywieniowym. Klasyczny wegetarianizm polega na ograniczeniu jadłospisu wyłącznie do pokarmów pochodzenia roślinnego na bazie m.in. roślin zbożowych, strączkowych czy oleistych, ale także do warzyw, owoców, orzechów i grzybów.

Pod względem żywieniowo-medycznym diety wegetariańskie mogą pociągać za sobą zarówno pozytywne, jak i negatywne następstwa.

1

Wegetarianizm jest to model żywienia, który wzbudza zainteresowanie głównie młodych kobiet zamieszkujących duże miasta, które starają się prowadzić zdrowy styl życia. Głównymi przesłankami stosowania diety wegetariańskiej w tej grupie są zdrowie, etyka oraz dbałość o środowisko.

Posiłki wegetariańskie powinny być na tyle urozmaicone, aby dostarczały wszelkich niezbędnych składników pokarmowych. Większość wegetarian odżywia się zgodnie z zasadami racjonalnego odżywiania, spożywa dużo warzyw i owoców, gdyż stara się zapewniać swojemu organizmowi odpowiednią ilość witamin i minerałów.

2

W przypadku diet ściśle wegetariańskich, białko roślinne, mimo że dobrze przyswajalne (np. z soi), nie jest pełnowartościowe i nie zawiera wszystkich niezbędnych aminokwasów, przez co nie zachodzi prawidłowa przemiana białkowa. Należy zwrócić uwagę również na to, że niektóre składniki są bardzo trudno przyswajalne z produktów roślinnych (wapń, cynk i żelazo). Niedobór tego ostatniego jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży. Ścisłe diety wegetariańskie mogą doprowadzić również do niedoborów witamin B12 i D. Niektórzy mogą powiedzieć, że przejście na wegetarianizm lub weganizm nie musi powodować niedoboru jakichkolwiek składników odżywczych, gdyż zróżnicowana dieta pomaga w ich zapobieganiu. Jednak należy pamiętać o opinii lekarzy i naukowców, którzy nie aprobują radykalnych form wegetarianizmu, takich jak weganizm, frutarianizm czy makrobiotyzm. Twierdzą oni, że diety te są niebezpieczne dla zdrowia człowieka, co więcej nie zaleca się też stosowania w ogóle diet ściśle wegetariańskich u dzieci, młodzieży i kobiet w ciąży.

 Źródło: Pyrzyńska E., Dieta wegetariańska w świetle zasad prawidłowego odżywiania – postawy i zachowania wegetarian w Polsce, Zesz. Nauk. UEK, 2013; 906: 27–36.

[Blog #89] Spożycie warzyw i owoców

zz_post_20200103mgr Aleksandra Kielan – Dyrektor Biura Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, doktorantka w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Nieprawidłowa dieta, a w szczególności niskie spożycie warzyw i owoców, może prowadzić do otyłości, hipercholesterolemii, niedoborów witamin, sprzyjając również rozwojowi nowotworów. Według najnowszego Badania Globalnego Obciążenia Chorobami (Global Burden of Disease Study 2017) zbyt niskie spożycie owoców odpowiada w naszym kraju za utratę 3,7% lat przeżytych w zdrowiu (DALY), niskie spożycie warzyw – za kolejne 2,5%. Badania NIZP-PZH wykazały, że codziennie je warzywa (nie licząc ziemniakow) 91,9% kobiet i 84,3% mężczyzn, zaś owoce odpowiednio 88,2% i 77,4%.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca spożywanie co najmniej 400 g warzyw i owoców dziennie podzielonych na 5 porcji. Jedną z nich może stanowić szklanka soku (200 ml). To jednak absolutne minimum. Najnowsze doniesienia naukowe sugerują, że najlepiej spożywać codziennie 7 porcji warzyw i owoców. A nawet więcej.

Warzywa i owoce są ważnym składnikiem diety dzieci i młodzieży i powinny być w niej stale obecne. Stanowią główne źródło witamin, składników mineralnych, błonnika oraz naturalnych przeciwutleniaczy. Najkorzystniej jest spożywać je na surowo lub minimalnie przetworzone, ponieważ w takiej formie zachowują najwyższą wartość odżywczą. W Piramidzie Zdrowego Żywienia ta grupa żywności znajduje się od razu nad produktami zbożowymi. Dzieci powinny spożywać warzywa i owoce kilka razy dziennie w ramach głównych posiłków oraz pojadania (co najmniej 5 porcji dziennie). Porcja to np. małe jabłko, marchewka, kilka sztuk truskawek, czereśni, miseczka surówki lub jedna szklanka 100% soku niesłodzonego.

Jak zwiększyć ilość warzyw i owoców w diecie dziecka?

  • Dodawaj warzywa i/lub owoce do każdego posiłku dziecka.
  • Przygotowuj atrakcyjne kolorystycznie potrawy – barwa warzyw i owoców wiąże się z określonymi substancjami, które mają wpływ nie tylko na kolor produktu, lecz także na jego właściwości zdrowotne. Stosowanie zasady „kolorowego talerza” ułatwi sporządzanie pełnowartościowych posiłków oraz zapewni ciekawy i apetyczny wygląd potrawy.
  • Przygotuj dziecku na II śniadanie do szkoły kanapki z soczystymi warzywami, np. liściem sałaty, cykorii, paskami papryki, pomidora lub ogórka, oraz owoc (np. małe jabłko, banana, gruszkę, mandarynkę).
  • Podawaj na obiad dwa rodzaje warzyw – surowe i gotowane.
  • Dbaj o różnorodność spożywanych warzyw i owoców, poznawanie nowych smaków zachęci dziecko do jedzenia.
  • Przygotowuj atrakcyjne dla dziecka potrawy, uwzględniając to, co lubi i chętnie je, np. sałatki owocowe, kolorowe kanapki w różnych kształtach z dodatkiem warzyw.
  • Przygotuj do przegryzania zamiast słodyczy warzywa i owoce – talerz obranych i pokrojonych produktów od razu do spożycia (np. marchewkę, paprykę, rzodkiewki, ogórki).
  • Korzystaj z sezonowych warzyw i owoców, w okresie zimowym stosuj mrożonki.

Co ważne! Warto wiedzieć, że owoce i soki owocowe oprócz wartościowych witamin i błonnika zawierają także duże ilości cukrów prostych, zwłaszcza sztucznie dosładzane, których spożycie powinno być ograniczane. Dlatego dzieci i młodzież powinny spożywać więcej warzyw niż owoców. Wśród soków wybierać należy raczej warzywne lub owocowo-warzywne i niesłodzone. Należy zwracać uwagę, aby nie przekraczać spożycia 1 szklanki soków dziennie.

Więcej na temat owoców i warzyw można przeczytać na stronie: www.5porcji.pl

Źródło: Raport „Sytuacja zdrowotna ludności Polski i jej uwarunkowania”, NIZP-PZH, Warszawa 2018; www.zachowajrownowage.pl

[Blog #88]  Styl życia

zz_post_202001-3b

mgr Aleksandra Kielan – Dyrektor Biura Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, doktorantka w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Niedawno przywitaliśmy Nowy Rok a wraz z jego nadejściem wielu z Nas podjęło postanowienia noworoczne. Rzucenie palenia, zrzucenie zbędnych kilogramów, a może regularne uprawianie sportu? Stawianie nowych celów ma z reguły poprawić nasz styl życia. Czy wprowadzanie zmian w naszym zachowaniu jest tak proste? 

Styl życia to zbiór codziennych decyzji, zachowań, wykonywanych czynności oraz nawyków. Składa się on z wielu elementów, do których zaliczamy:

  • sposób odżywiania
  • aktywność fizyczną
  • umiejętności radzenia sobie ze stresem
  • stosowanie używek (nikotyna, alkohol, środki psychoaktywne)
  • czy unikanie czynników ryzyka

Każdy człowiek w takcie swojego życia tworzy indywidualne wzory zachowań, które wybiera spośród alternatywnych możliwości dostępnych w zależności od sytuacji społeczno-ekonomicznej. Styl życia kształtuje również:

  • poziom wykształcenia
  • możliwości finansowe
  • przekonania

oraz czynniki zewnętrzne takie jak:

  • sytuacja ekonomiczna kraju,
  • polityczna
  • kulturowa
  • normy społeczne
  • czy środowisko

Styl życia może podlegać zmianom na skutek zmian zachodzących w otoczeniu, przebytych chorób i nabytych doświadczeniach.

Podstawą zdrowego stylu życia jest racjonalne i zdrowe odżywianie, które uwzględnia zapotrzebowanie organizmu na wszelkie pełnowartościowe składniki. Prawidłowe odżywianie to także właściwe spożywanie posiłków polegające na odpowiednim doborze wielkości porcji, częstości spożywanych posiłków oraz odpowiednie pory ich spożywania. Zdrowy styl życia to również utrzymanie systematycznej, wszechstronnej aktywności fizycznej.

Co więcej, dla organizmu istotna jest higiena życia codziennego, unikanie stresujących sytuacji, stosowna ilość snu/odpoczynku, umożliwiająca regenerację oraz uniezależnienie od wszelkiego rodzaju używek.

To w jaki sposób żyjemy ma w największym stopniu wpływ na nasze zdrowie, natomiast zmiany w zachowaniu ludzi zachodzą powoli i wymagają wytrwałości i połączenia działań edukacyjnych z organizacyjnymi ukierunkowanymi na takie warunki życia i pracy, aby umożliwiały sprzyjające zdrowiu zachowania ludzi. Promocja zdrowego stylu życia może wpłynąć na poprawę stanu zdrowia i ograniczyć zapotrzebowanie na opiekę medyczną.

[Blog #87] Kwas foliowy

zz_post_20191206-2

dr hab. n.med. i n. o zdr. Anna Staniszewska – Prezes Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie i Katedrze Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

 

Odpowiednia podaż kwasu foliowego (należącego do witamin z grupy B) w okresie planowania ciąży, przebiegu ciąży oraz podczas laktacji w istotny sposób wpływa na rozwój płodu i noworodka. Od dawna wiadomo, iż niedobór folianów jest czynnikiem ryzyka powstawania wad cewy nerwowej u płodu (wad układu nerwowego i kręgosłupa), ale także rozszczepu wargi i podniebienia oraz zespołu Downa. Kolejne badania pokazały pozytywny wpływ suplementacji kwasu foliowego na ograniczenie występowania wad serca, wad układu moczowego oraz defektów kończyn.

Zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników:

  • Kobiety w wieku rozrodczym, w swojej diecie powinny zawrzeć pokarmy bogate w foliany, np. sałatę, szpinak, brokuły, kapustę, produkty pełnoziarniste.
  • Kobiety zaś planujące ciążę, w celu uzyskania odpowiedniego stężenia folianów w krwinkach, powinny kwas foliowy suplementować przez 12 tygodni przed planowaną ciążą.
  • Natomiast kobiety już będące w ciąży powinny kontynuować suplementację folianami przez cały okres jej trwania oraz okres połogu i karmienia piersią.
  • Zalecana dawka kwasu foliowego u kobiet z grupy niskiego ryzyka (zdrowe kobiety bez wywiadu własnego oraz rodzinnego obciążonego wadami płodu) wynosi 0,4 mg/dobę.
  • Zalecana dawka kwasu foliowego u kobiet z grupy podwyższonego ryzyka (występowanie wad płodu w wywiadzie lub najbliższej rodzinie; współwystępowanie niektórych chorób; zażywanie wybranych leków; stosowanie używek) wynosi 0,4 mg/dobę powiększona o kolejne 0,4 mg. Zaleca się dodatkowo suplementować preparaty wzbogacone o witaminę B12.
  • Zalecana dawka kwasu foliowego u kobiet z grupy wysokiego ryzyka (występowanie wad cewy nerwowej u matki, ojca lub ich potomstwa) w okresie przedkoncepcyjnym i w I trymestrze ciąży wynosi 5 mg/dobę. Zaleca się dodatkowo suplementować preparaty wzbogacone o witaminę B12. Dawkę kwasu foliowego należy zmniejszyć do 0,8 mg/dobę w kolejnych trymestrach ciąży oraz w okresie laktacji.

WAŻNE: Nie każda kobieta prawidłowo metabolizuje kwas foliowy do jego aktywnej formy – 5-metylotetrahydrofolianu (mutacja genu MTHFR), co może dotyczyć nawet co drugiej kobiety w Polsce. Na rynku dostępnych jest wiele form kwasu foliowego: nieaktywny kwas foliowy, połączenie formy aktywnej i nieaktywnej oraz preparaty w 100% z aktywną formą kwasu foliowego. Zatem wybierając kwas foliowy warto wybierać jego aktywną postać. Według Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników aktywną formę kwasu foliowego powinny stosować kobiety z grupy podwyższonego ryzyka oraz wysokiego ryzyka (patrz pkt 5) i 6) powyżej).

Kobiety w wieku rozrodczym oraz w ciąży powinny zawsze skontaktować się z lekarzem w razie wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości związanych z suplementacją. Należy przestrzegać zaleconych dawek kwasu foliowego, gdyż nadmierne dawki mogą mieć negatywny skutek.

Prawidłowe przygotowanie się do ciąży i odpowiednie jej prowadzenie w znaczącym stopniu zmniejsza ryzyko wystąpienia wad u dziecka.

[Blog #86] Choroby kardiologiczne i współistniejące

zz_post_20191220-2dr hab. n. med. i n. o zdr. Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

 

Zjawisko wielochorobowości dotyka coraz większej liczby osób. Okazuje się, iż niezwykle często dotyczy ono osób z chorobami kardiologicznymi: „Pacjenci, którymi zajmujemy się w oddziałach i poradniach kardiologicznych w bardzo wysokim odsetku mają liczne schorzenia współistniejące” – zauważa prof. Zbigniew Kalarus, kierownik Katedry Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu.

W samej tylko wspomnianej klinice wśród osób, które są przyjmowane z powodu świeżego zawału serca, ponad 50 proc. ma cukrzycę, kilkadziesiąt procent cierpi na nadciśnienie, a kilkanaście procent tych pacjentów ma upośledzoną funkcję nerek.

Prof. Kalarus podkreśla, iż „u pacjentów ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi występują coraz liczniejsze choroby współistniejące. To właśnie stanowi jeden z głównych powodów, dla których mówimy, że kardiologia jest obecnie dziedziną interdyscyplinarną”.

Wart podkreślenia jest fakt, iż, ze względu na uwarunkowania demograficzne, lekarze kardiolodzy coraz częściej muszą leczyć pacjentów senioralnych. Stąd często w procesie leczenia nieodzowna jest pomoc lekarzy geriatrów. Ponadto, w proces leczenia często muszą być włączaniu nefrolodzy, diabetolodzy, czy hitertensjolodzy.

Zjawisko wielochorobowości w sposób naturalny wiąże się z polipragmazją, stąd niezwykle istotne jest koordynowanie procesu leczenia, a także zaangażowanie pacjenta pod kątek compliance i adherence.

 

[Blog #85] Badania u kobiet w ciąży  

 

zz_post_20191206-1

dr hab. n.med. i n. o zdr. Anna Staniszewska – Prezes Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie i Katedrze Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Ciąża to szczególny okres dla przyszłych rodziców, szczególnie dla przyszłej mamy. To czas kiedy mama dba nie tylko o zdrowie własne, ale także swojego potomstwa. Na prawidłowy przebieg ciąży wpływa wiele elementów, m.in. suplementacja kwasu foliowego czy systematyczne wykonywanie badań. Od 1 stycznia 2019 roku obowiązuje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie standardu organizacyjnego opieki okołoporodowej. Rozporządzenie wskazuje m.in. jakie badania powinny być wykonane w poszczególnych tygodniach ciąży. Zgodnie z powyższym Rozporządzeniem:

1) Badania do 10. tygodnia ciąży lub w chwili pierwszego zgłoszenia się

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Badanie gruczołów sutkowych.
• Określenie wzrostu, masy ciała i wskaźnika BMI.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.
• Informacja o możliwości wykonania badań w kierunku chorób genetycznych.
• Gdy opieka sprawowana przez położną obowiązkowa konsultacja lekarza położnika.
• Informacja o stylu życia i nawykach żywieniowych, alkoholu i innych używkach.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Grupa krwi i Rh, o ile ciężarna nie posiada odpowiednio udokumentowanego badania grupy krwi.
• Przeciwciała odpornościowe do antygenów krwinek czerwonych.
• Morfologia krwi.
• Badanie ogólne moczu.
• Badanie cytologiczne, o ile nie było wykonane w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
• Badanie stężenia glukozy we krwi na czczo, ewentualnie OGTT u kobiet z czynnikami ryzyka GDM.
• Badanie VDRL.
• Zalecenie kontroli stomatologicznej.
• Badanie HIV i HCV.
• Badanie w kierunku toksoplazmozy (IgG, IgM), o ile ciężarna nie przedstawi wyniku potwierdzającego występowanie przeciwciał IgG sprzed ciąży.
• Badanie w kierunku różyczki (IgG, IgM), o ile ciężarna nie chorowała lub nie była szczepiona lub w przypadku braku informacji.
• Oznaczenie TSH.

2) Badania w 11.-14. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Ocena ryzyka i nasilenia objawów depresji.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Badanie ultrasonograficzne zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP).

3) Badania w 15.-20. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Morfologia krwi.
• Badanie ogólne moczu.

4) Badania w 18.-22. tygodniu ciąży

a) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Badanie ultrasonograficzne zgodnie z rekomendacjami PTGiP.

5) Badania w 21.-26. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Rozpoczęcie edukacji przedporodowej.
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Ocena czynności serca płodu.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.
• W przypadku opieki sprawowanej przez położną konsultacja lekarza położnika (24.–26. tydzień ciąży).

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Badanie stężenia glukozy we krwi po doustnym podaniu 75 g glukozy (w 24.–26. tygodniu ciąży) – trzypunktowe oznaczenie stężenia glukozy: przed podaniem glukozy (na czczo), po 1 i 2 godz. od podania glukozy.
• Badanie ogólne moczu.
• Przeciwciała anty-D u kobiet Rh (–).
• U kobiet z ujemnym wynikiem w I trymestrze – badanie w kierunku toksoplazmozy (IgM).

6) Badania w 27.-32. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Ocena czynności serca płodu.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Morfologia krwi.
• Badanie ogólne moczu.
• Przeciwciała anty-D u kobiet Rh (–).
• Badanie ultrasonograficzne zgodnie z rekomendacjami PTGiP.
• W przypadku występowania wskazań – podanie immunoglobuliny anty-D (28.–30. tydzień ciąży).

7) Badania w 33.-37. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Badanie położnicze.
• Ocena wymiarów miednicy.
• Ocena czynności serca płodu.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Ocena ruchów płodu.
• Badanie gruczołów sutkowych.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Ocena ryzyka i nasilenia objawów depresji.
• Propagowanie zdrowego stylu życia.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Morfologia krwi.
• Badanie ogólne moczu.
• Badanie antygenu HBs.
• Badanie HIV.
• Posiew z pochwy i odbytu w kierunku paciorkowców B-hemolizujących (35.–37. tydzień ciąży).
• Badanie VDRL, HCV w grupie kobiet ze zwiększonym populacyjnym lub indywidualnym ryzykiem zakażenia.

8) Badania w 38.-39. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
Badanie podmiotowe i przedmiotowe
Badanie położnicze
Ocena ruchów płodu
Ocena czynności serca płodu
Pomiar ciśnienia tętniczego krwi
Pomiar masy ciała
Ocena ryzyka ciążowego
Propagowanie zdrowego stylu życia
W przypadku opieki sprawowanej przez położną konsultacja lekarza położnika

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Badanie ogólne moczu.
• Morfologia krwi.

9) Badania, które należy wykonać niezwłocznie po 40. tygodniu ciąży

a) Świadczenia profilaktyczne wykonywane przez lekarza lub położną i działania w zakresie promocji zdrowia:
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe.
• Badanie położnicze.
• Ocena ruchów płodu.
• Pomiar ciśnienia tętniczego krwi.
• Pomiar masy ciała.
• Ocena ryzyka ciążowego.
• Przy prawidłowym wyniku KTG i USG oraz przy prawidłowym odczuwaniu ruchów płodu – kolejne badanie za 7 dni, z ponownym KTG i USG. W trakcie tej wizyty należy ustalić datę hospitalizacji, tak aby poród miał miejsce przed końcem 42. tygodnia. W przypadku odstępstw od normy – indywidualizacja postępowania.

b) Badania diagnostyczne i konsultacje medyczne:
• Badanie KTG.
• Badanie ultrasonograficzne zgodnie z rekomendacjami PTGiP.

[Blog #84] Zadbaj o siebie przed ciążą

 

zz_post_20191129-01dr hab. n.med. i n. o zdr. Anna Staniszewska – Prezes Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie i Katedrze Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Ciąża to szczególny czas dla przyszłych rodziców. Niektóre pary planują macierzyństwo, inne zupełnie przypadkiem dowiadują się, że czeka ich nowa rola życiowa mamy i taty. Osoby, które planują powiększenie rodziny warto, aby się do tego dobrze przygotowały. Szczegółowy wykaz badań, jakie powinna wykonać przed ciążą zarówno mama, jak i tata zaleci i zleci lekarz, może to być lekarz pierwszego kontaktu lub specjalista. Zalecone badania będą dopasowane do stanu zdrowia przyszłych rodziców. Podstawowy komplet badań laboratoryjnych obejmuje morfologię krwi, po to, aby  sprawdzić, m.in. czy nie ma anemii; określenie grupy krwi i parametru RH,  jeśli przyszła mama ma RH ujemne, a przyszły tata  dodatnie, istnieje ryzyko powstania konfliktu serologicznego; zbadanie poziomu glukozy, które pomaga rozpoznać cukrzycę; badanie ogólne moczu, które ocenia układ moczowy, pomaga m.in. w diagnostyce stanów zapalnych; lipidogramu, który bada poziom cholesterolu oraz trójglicerydów; oznaczenie poziomu hormonów tarczycy, wskazujących na stan organizmu.

Inne badania, które warto wykonać to pomiar ciśnienia tętniczego i tętna oraz masy ciała.

Natomiast pakiet badań ginekologicznych dla kobiet obejmuje cytologię, które ocenia stan szyjki macicy i „czystość pochwy”, a także USG przezpochwowe, aby ocenić narząd rodny, czy USG piersi.

Stan uzębienia także warto sprawdzić przed planowaniem ciąży. Okres przed ciążą kobieta powinna wykorzystać na wyleczenie ewentualnych problemów dotyczących zębów.

Trzeba również zwrócić uwagę na to, jak wygląda kwestia szczepień u kobiety planującej ciążę.

Kluczowym punktem w planowaniu rodziny jest też racjonalna i zbilansowana dieta. Pokarmy powinny zawierać żelazo i kwas foliowy, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju potomstwa.

Ważnym aspektem jest też eliminacja używek, m.in. papierosów i alkoholu, w miarę możliwości ograniczenie stresu, wysypianie się oraz dobranie odpowiedniej aktywności fizycznej.

 Trzeba się badać profilaktycznie niezależnie od wieku czy płci, natomiast okres planowania ciąży jest czasem szczególnym, gdyż dbamy nie tylko o zdrowie własne, ale także potomstwa.

V Kongres PTZP

4d8c9898b5bb88437f053c8b957f47f3_XL

W dniach 28-29 listopada odbył się we Wrocławiu V Międzynarodowy  Kongres Polskiego Towarzystwa Zdrowia Publicznego. Tegoroczna edycja odbyła się pod hasłem: „Zdrowie społeczeństwa to inwestycja, a nie wydatek”.  Fundację Obywatele Zdrowo Zaangażowani reprezentował dr hab. Dominik Olejniczak. Wydarzenie przebiegło pod znakiem dyskusji o uwarunkowaniach zdrowia populacji oraz metodach stosowania skutecznej profilaktyki. W wydarzeniu udział wzięło wielu znakomitych gości, m.in. prof. Jarosław Pinkas- Główny Inspektor Sanitarny i krajowy konsultant w dziedzinie zdrowia publicznego, dr Maciej Piróg- były dyrektor Centrum Zdrowia Dziecka, prof. Andrzej Fal- prezes Polskiego Towarzystwa Zdrowia Publicznego, dr Krzysztof Kuszewski- były v-ce minister  zdrowia, czy Anna Rulkiewicz- wiceprezydent Pracodawców RP.  Po raz kolejny bardzo mocno wybrzmiała rola medycyny pracy we wczesnym wykrywaniu problemów zdrowotnych. Jest to szczególnie istotne, iż w trakcie wydarzenia, związanego ze zdrowiem publicznym poruszany jest temat zdrowia pracowników i istoty badań profilaktycznych, co w swoim przekazie od dawna porusza także Fundacja Obywatele Zdrowo Zaangażowani. Wyrażamy nadzieję, iż tej, kolejny już głos w dyskusji, zostanie zauważony i postulowane zmiany zostaną wprowadzone.

dr hab. Dominik Olejniczak
Członek Zarządu Fundacji
Obywatele Zdrowo Zaangażowani

[Blog #83] Światowy Dzień Rzucania Palenia

zz_post_20191129-02ddr hab. n. med. i n. o zdr. Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

21 listopada obchodzony jest Światowy Dzień Rzucania Palenia. To znakomity powód, aby ponownie podkreślić szkodliwość tego nałogu. Co roku w Polsce, z powody palenia tytoni umiera ok. 65 tysięcy osób, a liczba palaczy sięga 9,2 miliona.

Palenie tytoniu zwiększa ryzyko zachorowania na liczne choroby, między innymi na choroby serca i naczyń (w tym zawał serca, czy udar mózgu). Ponadto u osób palących częściej pojawiają się nowotwory (m. in. gardła, krtani, przełyku, tchawicy, oskrzeli, płuc, krwi, żołądka, wątroby, trzustki, nerki i moczowodu, okrężnicy, szyjki macicy, pęcherza, jelita grubego) oraz choroby układu oddechowego, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc i astma. Profesor Piotr Jankowski, współautor wydanego przez Fundację Obywatele Zdrowo Zaangażowani Raportu„Medycyna pracy w prewencji chorób wywoływanych wysokim stężeniem cholesterolu” mówi: Ryzyko wystąpienia pierwszego zawału serca wzrasta wraz z liczbą wypalanych papierosów. Osoby, które wypalające około 20 papierosów na dobę mają czterokrotnie zwiększone ryzyko wystąpienia zawału serca. Osoby, które wypalają dwie paczki, czyli około 40 papierosów na dobę mają to ryzyko zwiększone aż ośmiokrotnie! Z drugiej strony osoby, które wypalają do 5 papierosów dziennie mają zwiększone wystąpienie zawału serca, ale i udaru mózgu o około 50 procże każdy, nawet pojedynczy papieros jest szkodliwy. Nawet okazjonalne palenie na przyjęciach, dla towarzystwa czy dlatego, że nie potrafimy powiedzieć komuś, kto częstuje nas papierosem „nie”, może zwiększyć ryzyko zawału serca”.

Warto podkreślić, iż palenie tytoniu jest odpowiedzialne za największą liczbę zgonów, którym można zapobiec. Szacunki mówią,  że tylko w 2016 r. z powodu palenia w Polsce zmarło 66 tys. osób (co stanowi ok. 17 proc. wszystkich zgonów).

Profesor Piotr Jankowski kontynuuje:Za stan swojego zdrowia w głównej mierze odpowiedzialny jest każdy z nas. Najnowsze osiągnięcia medycyny mogą nie uchronić przed zawałem serca lub udarem mózgu, jeśli nie będziemy stosować się do zasad zdrowego stylu życia. Nasze zdrowie leży w naszych rękach. A palenie tytoniu skutecznie to zdrowie niszczy. Przykładowo, szacuje się, że ponad 60 proc. wszystkich przypadków choroby wieńcowej, w tym zawału serca, spowodowanych jest paleniem tytoniu, za wysokim ciśnieniem tętniczym, za dużym stężeniem cholesterolu i glukozy, brakiem regularnej aktywności fizycznej oraz codziennymi wyborami w zakresie aktywności fizycznej, diety, palenia tytoniu (w tym palenia biernego)”.